Update Scholarship – Maart 2020
Dit jaar sponsoren we in totaal 88 studenten die voortgezet onderwijs volgen. 47 Studenten die afkomstig zijn van Dzoole Primary school en 41 studenten afkomstig van de Nanthomba school in het Balaka district.
Op woensdag 18 maart heb ik samen met Lemani en Nanne ( een vriendin die deze keer met me mee ging) de studenten bezocht die afkomstig zijn van Dzoole primary school. Het schoolgeld (de fees) van deze studenten betalen wij, als stichting, van de algemene giften die we door het jaar binnen krijgen. Wij zijn de enige sponsor van de kinderen uit Dzoole-village. Helaas was het voor ons niet mogelijk om het afgelopen jaar voor de geselecteerde kinderen het schoolgeld te betalen. Elke keer raakt het me weer als ik de verhalen hoor over studenten die stiekem het lokaal binnensluipen om zo in ieder geval wel lessen te kunnen volgen. Hoe geweldig zou het zijn als we voor alle studenten wel het schoolgeld kunnen betalen!
32 Studenten uit Dzoole village zitten op Madzanje secondary school. (foto 1, 2 en 3) Dit is een community day secondary school. De goedkoopste voortgezet onderwijs school. Zowel de jongens als de meisjes zijn hier extern. 9 Studenten zitten op Ntcheu secondary school. (foto 4, 5 en 6)
Dit is een district secondary school. De andere 6 studenten zitten op andere secondary scholen. Deze scholen zijn in plaatsen die langs de weg liggen als we naar Lilongwe gaan. Het plan was toen om deze andere 6 studenten te bezoeken op 1 april, de dag dat Lemani ons weer naar het vliegveld bij Lilongwe zou brengen voor onze terugreis naar Nederland. Dat is helaas niet gelukt.
En zoals altijd was het weer ontzettend leuk om de studenten te zien en te spreken. Elke keer verbaast het me weer hoe geïnteresseerd de studenten luisteren naar mijn verhaal. Ook is het fijn om te merken hoe studenten in 2 jaar zijn veranderd. Ze spreken nu beter de Engelse taal, ze hebben meer vragen en er komen veel meer reacties. Ik had Lemani niet meer nodig om in het Chichewa te vertalen. Deze keer hadden we voor alle studenten een waterfles meegenomen.
1 
2 
3
4 
5 
6
Form 2 op Madzanja secondary school.
De leraar geeft frontaal les. (foto 1) Er wordt bijna nooit gecontroleerd of de studenten aanwezig zijn. Aantal leerlingen per groep ongeveer 70 tot 90. Drie keer in het jaar moeten ze examen doen. (foto 2) Als je voor 2 examens slaagt mag je naar het volgende jaar. Haal je maar 1 examen, dan moet je van school of je doet hetzelfde jaar nog een keer. Studenten dragen een uniform maar dit hebben ze niet altijd aan. Zonder dat je schoolgeld betaalt kun je heel makkelijk het lokaal binnen komen en alle lessen volgen. Je kunt alleen niet aan het examen meedoen.
1 
2
Op donderdag 19 maart brengt Lemani ons naar Balaka.
Hier zullen we Marie ontmoeten. Zij is de nieuwe medewerker van HELP Malawi Children. Dit is de organisatie uit Amerika, waar we mee samen werken als het gaat om sponsoring van studenten van de Nanthombaschool. Met haar gaan we de komende dagen de andere 41 studenten bezoeken.
De studenten die onze stichting sponsort , hebben allemaal een persoonlijke sponsor. Bijna alle sponsoren hebben deze keer weer een brief/kaart voor hun student geschreven. Alle kinderen van de Nanthombaschool die geselecteerd zijn krijgen een scholarship. Wij als stichting proberen zoveel mogelijk persoonlijke sponsoren te vinden. De overige geselecteerde kinderen worden gesponsord door HELP Malawi Children.
Marie heeft een planning gemaakt wanneer we de voortgezet onderwijs scholen bezoeken, ik met oud studenten kan praten, een les van Martin ( oud student en nu onderwijzer aan de Nanthomba school) mag bijwonen , Janet ontmoet ( oud student die nu Verpleegkunde studeert) en iedereen op de Nanthomba school ga bezoeken.
Ja, en dan horen we hier voor het eerst over het coronavirus.
En nu?
Kunnen we hier blijven? Moeten we naar huis? We hadden er geen idee van wat dit in Nederland te weeg bracht. Maar goed, waar we nu waren was internet en dus hadden we ons aangemeld bij buitenlandse zaken. Ondertussen ook contact gehad met het thuisfront en die waren allemaal van mening dat we terug moesten komen. Onze planning van die dag moest aangepast worden want het was nu inmiddels middag. We besloten om deze middag nog naar Balaka secondary school te gaan en vanavond maar eens rustig gaan bedenken wat nu verstandig was. Hoe onze reis verder verliep kun je lezen bij nieuws/reisverslag 2020.
Balaka secondary school is een district secondary school. Het is een boarding school. Zowel de meisjes als de jongens zitten hier intern. We hebben hier nog maar 3 gesponsorde studenten zitten en wel in form 4. Momenteel zitten ze voor het eindexamen. Volgens de directrice en hun eigen zeggen doen ze het heel goed. Deze 3 kregen van hun eigen sponsoren een ‘afscheids’ cadeautje. (foto 1) De directrice kreeg, net als 1 van de studenten, ook een klomp met daarin een flesopener. (foto 2) Vandaar dat flesje cola.
1 
2
Vrijdag 20 maart
Deze ochtend bezoeken we de studenten die op Namalomba secondary school zitten. Dit is een community secondary school. De meisjes zijn hier intern en de jongens gaan naar huis. Wonen ze op meer dan 10 km. afstand dan krijgen ze van ons een fiets. Deze moeten ze na 4 jaar weer inleveren zodat een volgende student er dan gebruik van kan maken. We hebben hier 35 studenten. Helaas zijn de eerste jaars er vandaag niet. Ze waren er gisteren wel maar toen gooide corona roet in het eten.
De directeur belooft dat hij volgende week alle brieven aan deze studenten zal geven. Ik spreek met de studenten af dat zij in het weekend een antwoord schrijven op hun brief en dat ik die dan dinsdag op kom halen. Ook hier weer blije gezichten en een en al oor. Hier doen we het dus voor.
Hierna naar de Nanthombaschool. Geweldig om iedereen en alles weer te zien. Abel (foto 1) doet een rondje met ons over het terrein. (foto 2) Hij is een trotse directeur van een voor Malawi prachtige basisschool. Maar ook hier groepen met meer dan 100 kinderen in 1 groep. (foto 3) Natuurlijk gaan we hier ook even naar de child-day-care en ook hier krijgt ieder kind een poppetje. (foto 4)
1 
2
3 
4
Om 12 uur een les van Martin gezien. Wat is dit leuk!! Het enthousiasme waarmee hij de kinderen motiveert. Niks niet frontaal maar in kleine groepjes laten overleggen. In 2009 heb ik groep 8, Martin was toen 1 van de leerlingen, een liedje geleerd. Aan het einde van zijn les heb ik dit liedje ook met deze kinderen gedaan. Martin kende het nog. Zowel Martin en ik, als de kinderen, hebben genoten. Wat is het toch geweldig om zo het resultaat te zien van 1 studiebeurs.
De 2 dove jongens, die we ook sponsoren, konden we niet bezoeken, gewoon omdat dit te ver rijden is. Mphatso zit nu op een voortgezet onderwijs school voor dove/slechthorende kinderen in Salima en Maxwell zit op de primary school voor dove/slechthorende kinderen. Deze middag waren hun moeders naar de Nanthombaschool gekomen en hebben we samen gesproken. (foto 1) Het gaat heel goed met beide jongens. Fijn om te horen. Ook met Shadreck en z’n jongere broer Russell een heel gesprek gehad. Shadreck studeert nu biomedical ingenering (laatste jaar) en Russell heeft zich ingeschreven bij een universiteit maar heeft nog geen bericht. (foto 2)
1 
2
Zaterdag 21 maart
Vandaag weer naar de Nanthomba school. We ontmoeten Janet, zij studeert verpleegkunde (met persoonlijke financiele steun). Ze moet hierna nog 1 jaar en tot nu toe heeft ze alles gehaald.
Nanne sponsort Julius Roben. Zij had een shirt voor hem meegenomen. Vandaag komt hij het ophalen en heeft Nanne nog een persoonlijk gesprek met hem. Toch wel bijzonder dat je als sponsor je student in levende lijve ontmoet. (foto 1)
Esnart komt ook. Zij zat net als Martin en Janet in 2009 in groep 8. Zij is nu moeder van een dochtertje. Ze werkt 5 dagen in de week in de Nandumbo kliniek. Op foto 2, Esnart, Ethel (leerkracht Nanthomba. Ik ken haar al sinds 2009), ik en Janet.
1 
2
Zondag 22 maart
De president heeft een aantal maatregelen aangekondigd vanwege het caronavirus. Eén hiervan is dat vanaf maandag alle scholen zijn gesloten.Dit betekent voor ons dat we de brieven niet meer op kunnen halen en de directeur ze niet aan de eerste jaars kan geven. Heel jammer, maar het is nu niet anders. Als dit alles voorbij is, worden de brieven vast wel opgestuurd.
Ik ben blij dat ik de meeste studenten toch nog heb kunnen zien en spreken. Wat geeft dit toch een bijzonder gevoel dat we op deze manier kunnen helpen. Het inspireert me elke keer weer om door te gaan met het vinden van sponsoren.