Wat een wereld…..
Precies een week na ons vertrek uit Nederland lig ik op mijn rug, kijkend naar de sterren in “mijn”achtertuin. We wijzen elkaar op de sterren die ons opvallen. Voor het eerst heb ik even tijd om alles te laten bezinken, want tot dit moment is het er eigenlijk nog niet van gekomen om te beseffen wat we aan het doen zijn. In nog geen week tijd zijn er al onnoembaar veel dingen die veel indruk gemaakt hebben.
Nog maar eens diep zuchten………” kijk eens”; zeg ik tegen Brech. Daar een satelliet… en daar nog één. En dan besef ik me ineens in wat voor rare wereld we ook eigenlijk leven. Ik zucht nog eens diep en al schuddend met mijn hoofd mompel ik nog wat. Satellieten….In onze zogenaamde beschaafde wereld kunnen we al niet meer zonder en hier heeft iemand er ook maar ooit van gehoord. Nu zul je wel denken: “ja ja roelof. Klets jij maar lekker verder”, Maar ik zal je het bewijs leveren.
Volgens mij heb ik iedereen wel verteld over onze levensstijl hier; een gat in de grond is de wc, geen stromend water, maar een waterput verderop waar we elke dag een emmertje of drie ophalen en stroom kennen we ook niet. Nu ging ik deze week met Brech naar de kliniek. Even kennis maken met de mensen en vooral benieuwd wat er van de kliniek geworden is, want twee jaar geleden werd er net met de bouw begonnen. Na onze rondleiding in de kliniek (zie later filmpje voor jullie rondleiding) zit ik met Frank de hoofdverpleger/verloskundige nog wat dingen te bespreken tot ik een mevrouw met een beker op een kraan zie slaan. Deze vrouw wou graag wat water, maar had geen idee hoe de kraan werkte en begon er maar op te timmeren. Dat doen ze immers op alles wat niet werkt of waarvan ze niet snappen hoe het werkt. Net als mijn buurjongen die mij wel even zou laten zien hoe ik mijn fiets moest maken en met mijn Lethermann op de nieuwe fiets begon te slaan in de hoop dat de ketting er dan wel op bleef zitten. Alles goed bedoeld, maar techniek hebben ze geen kaas van gegeten.
Nadat ik de vrouw had geholpen water uit de kraan te krijgen begon Frank uit te leggen.
De kliniek is voor de standaards hier super de luxe. De meeste mensen in de westerse maatschappij zouden nog liever in hun eigen garage geholpen worden. Maar in de voor hier zo luxe kliniek krijgen mensen de deuren niet open, omdat ze simpelweg niet snappen hoe de deurkruk werkt. Ook worden de Wc’s gesloten gehouden en zijn er buiten weer gaten in de grond. Dit omdat mensen hier geen benul hebben hoe ze een “echte” wc moeten gebruiken. Ze kunnen bijvoorbeeld niet doortrekken. Wat voor nog veel onhygiënischere taferelen zorgt. Ik denk dat je nu wel een idee hebt hoe ver gevorderd de ontwikkeling hier is en dat ze nu stenen bakken al een hele stap vooruit is.
Dus tegen die tijd dat het normaal is dat ze hier ook villa’s bouwen met schotels aan de muur om televisie te kunnen kijken dan… dan………. Tsja wat dan…. Wat kunnen wij dan wel niet al. Ik zucht nog een keer en mompel: wat een wereld…….ik begrijp er niks van.
Tot snel Brechje en Roelof